Poezja jest kobietą… Spotkanie w Spichlerzu w 200 rocznicę urodzin poetki i prekursorki feminizmu Nahidy Konkordii Henrietty Sturmhöfel

Dokładnie 200 lat temu, w dniu 24 listopada 1822 roku w Złotowie, urodziła się znana poetka, prekursorka feminizmu i była Honorowa Obywatelka Miasta Złotowa Nahida Konkordia Henrietta Sturmhöfel. Z tej okazji, w ramach Międzynarodowego Poetyckiego Listopada, Muzeum Ziemi Złotowskiej zorganizowalo wieczór z poezją kobiecą.

• Elżbiety Borczyk,
  Pisze wiersze z potrzeby serca i duszy, szukając tego, co daje ukojenie, pozwala lepiej poznać siebie i drugiego człowieka. W swoich wierszach stara się zobaczyć świat i ludzi w wielu wymiarach i odcieniach, analizuje ból i radość, miłość, życiowe szlaki i wybory, z nadzieją i dobrem w przesłaniu. Jest pięknie, gdy może podzielić się tym ze słuchającymi i czytającymi jej wiersze.
• prof. Jowity Kęcińskiej – Kaczmarek,
  Od wielu lat prowadzi zespół „Krajniacy“, śpiewa, pisze, reżyseruje. Wrażliwa dusza o niespożytej energii, pomysłowości i chęci działania, filantropka, ciągle w ruchu. Za jej sprawą odbywają się Buczkowskie Konferencje Naukowe. Związana z Akademią Pomorską. Wielka miłośniczka ogrodu. W jej ogrodzie znajdziesz odmiany roślin niespotykanych i zadziwiających. Przeróżnych ziół, krzewów i kwiatów. Miłośniczka pomidorów, chabrów i zwierząt. Dogadza swoim czworonogom i bardzo kocha.
• Anny Druszcz,
  Autorka to czułe i wrażliwe pióro poetyckie Ziemi Krajeńskiej, wywodząca się i na stałe zakochana w swojej rodzinnej Smolnicy. Równolegle z otwieraniem oczu i umysłów na poezję, Anna Druszcz to córka, matka, żona. Wybija się ponad codzienność, każąc w swej twórczości postrzegać otaczający nas świat sercem i uczuciami. Kobieca, czuła, ale i drapieżna wobec wszelkiej krzywdy. Zawodowo pracująca jako pedagog, stara się otaczać czułą opieką wszystkich, którzy wymagają dodatkowej uwagi i wsparcia. Żyje na zewnątrz losami swych podopiecznych, znajomych, przyjaciół i rodziny;, a wiersze jej stanowią kanwę do refleksji o wartościach podstawonych, takich jak dobro, miłość, współczucie, zachwyt pięknem tkwiącym w nas samych i w otaczającej nas przyrodzie
• Barbary Matysek – Szopińskiej,
  Wieloletnia animatorka kultury, instruktorka teatru i amatorskiego ruchu artystycznego, wychowawczyni wielu pokoleń dzieci i młodzieży. Urodzona w Starachowicach. Przygodę z poezją i teatrem rozpoczęła w szkole średniej. Mówi o sobie góralka z Gór Świętokrzyskich zakochana w Krajnie. W roku 2001 odznaczona odznaką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony Działacz Kultury”. Dyrektorka artystyczna Zespołu Pieśni i Tańca „Rodlanie”. Założycielka Stowarzyszenia „Strefa Kultury” w Zakrzewie. Pomysłodawczyni i organizatorka „Ogólnopolskiego Festiwalu Folklorystycznego »Z Przytupem«. Dyrektorka Domu Polskiego w Zakrzewie.
• Małgorzaty Blachowskiej,
  Złotowianka, jeszcze jako 27 latka była pewna, że będzie żyła i umrze na Ziemi Złotowskiej. Życie zadecydowało inaczej. Obecnie mieszka w Poznaniu. Swoje wiersze pisze pod wpływem niezgody i zgody na zachowania ludzkie, jej i innych. Postrzega inaczej świat niż wielu ludzi wokół. Jej wiersze nazywa wzorami emocjonalnymi. Co ciekawe, odkrywa ich znaczenie wciąż na nowo. Doświadczenie, które spowodowało ich napisanie, umożliwia jej pomaganie tym, którzy przychodzą do niej po pomoc.
• Moniki Przytuły – Kopeć.
  Przygoda z pisaniem zaczęła się w szkole średniej. Powstało wtedy kilka wierszy o tematyce miłosnej pisanych do przysłowiowej „szuflady”. Do poezji powróciła po 50 tym roku życia, zachęcona do wzięcia udziału w konkursie walentynkowym „Dwa serca” organizowanym przez Spółdzielnię Mieszkaniową „ Piast” w Złotowie. Wena twórcza zaczęła się rozwijać. Z czasem powstawały wiersze o różnej tematyce (religijne, miłosne, przyrodnicze, pożegnania dla bliskich, zmarłych osób, wspomnienia i podziękowania pisane wierszem). Pisanie poezji sprawia jej ogromną radość. W najbliższym czasie Monika Przytuła - Kopeć zamierza wydać swój tomik „Prawda, Wiara, Nadzieja, Miłość”.