"Strzelanie" z aparatów do SU-22 M4 "Tygryska" w Pilskim Muzeum Wojskowym

- Historia jednostki JW 1316 skończyła się w 1998 roku, kiedy zdecydowano o rozwiązaniu 6 PLMB i pozostawieniu w Pile jedynie Komendy Lotniska, które miało służyć jako lotnisko zapasowe dla użytkującej ten sam typ samolotu jednostki z Mirosławca. - czytamy na stronie internetowej Pilskiego Muzeum Wojskowego w materiale Łukasza Sawicza.

Wspomina się tam także, że ostatni start samolotu Su z 6 PLMB odbył się 5 kwietnia 1998 roku, za sterami "9615" zasiadł ostatni dowódca JW 1316 - płk pil. Stanisław Galiński.

- Jedną z niewielu pamiątek po 6 Pułku z Piły, ale najbardziej okazałą jest samolot Su-22M4 o numerze bocznym 3620. Jest to swego rodzaju unikat, gdyż jako jedyna pilska suka posiada po obu stronach statecznika pionowego godło 6 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego. Przedstawia ono czerwoną "szóstkę", w którą wkomponowany jest orzeł trzymający w szponach cyfrę "3" - numer eskadry do którego należał samolot. "Szóstka" zwieńczona jest sylwetką samolotu Su-22, u podstawy godła znajdują się litery "plmb". Autorem godła pułku był chorąży Sławomir Wolsztyniak. Na ramie owiewki samolot "3620" dostał również stopień i nazwisko ówczesnego dowódcy 2 Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego - płk pil. Zenona Smutniaka. Z przodu kadłuba samolot posiada namalowane godło eskadr pilskiego pułku - uskrzydlony tygrysek. Ewenementem jest kolor tygryska - biały, gdzie na innych "Sukach" był żółty trzymający w łapach szachownicę, w którą wpisana jest cyfra "3" jako oznaczenie numeru eskadry. - podaje Łukasz Sawicz z PMW.

Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć i materiału wideo z wydarzenia.

- Suchoj Su-22M4 "3620" został wyprodukowany w Komsomolsku n.Amurem 1 maja 1984 roku. Do Polski dostarczony został w 1985 wraz z innymi 47-oma samolotami tego typu. Pierwszą jednostką był 6 Pułk Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Pile, w kolejnych latach eksploatacji 3620 należał do 40 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Świdwinie, do którego odleciał z Piły w dniu 17 grudnia 1997 roku. Następnie służył w 7 PLBR w Powidzu, 39 ELT w Świdwinie a w dniu 16 lipca 2003 został oddany 6 Eskadrze Lotnictwa Taktycznego w Powidzu, gdzie zakończył lotną karierę. Samolot przeszedł 1 remont główny w WZL-2 w Bydgoszczy (zakończony w październiku 1996). Podczas remontu nie został doposażony ani w GPS, ani TACAN (systemy te montowano od 1996 roku na Su-22 podczas prac w Bydgoszczy) - powodem było prawdopodobnie to, że należał do 23 serii produkcyjnej, czyli najstarszej użytkowanej w Polsce. - podaje Ł. Sawicz.